قهرمان دوومیدانی آسیا گفت: تمام رقیبانم چند مربی داشتند اما من در هانگژو تک و تنها بودم.

به گزارش رسانه خبری و تحلیلی مثلث حسن تفتیان در خصوص عملکرد خود در بازی های آسیایی هانگژو اظهار کرد: شرایط ورزشکاری که در مسابقات بزرگی به اسم بازی های آسیایی اعزام می‌شود تا به مدال برسد باید ویژه باشد. متاسفانه در این رقابت‌ها مربی همراهم نبود و به همین دلیل از طریق تلفنی کارها و برنامه‌ها را با او هماهنگ می کردم.

وی افزود: بنابر برنامه‌ریزی که با مربی‌ام کرده بودیم قرار شد در مرحله مقدماتی و نیمه نهایی چندان به خودم فشار نیاورم و تمام تمرکزم روی فینال باشد. خوشبختانه همه چیز آنطور که ما می‌خواستیم طبق برنامه پیش رفت هر چند بار روانی زیادی روی من بود. من با دونده چینی و دیگر دونده‌هایی که در فینال بودند بارها و بارها مسابقه داده بودم و آنگونه نبود که کسی از نفر دیگری بهتر باشد اما به هر حال شرایط فینال خاص بود.

دارنده مدال طلای قهرمانی آسیا ادامه داد: دوومیدانی ورزش ثانیه‌ها است و همین مسأله مقداری کار را سخت کرده بود به دلیل اینکه سایر رقیبانم با چندین مربی و ماساژور، به همراه روانشناس حضور داشتند و از هر نظری پشتیبانی می‌شدند. بر عکس آنها  متاسفانه من تک و تنها بودم و همین امر باعث شد تا تلاش‌هایم منجر به مدال نشود.

قهرمان دوومیدانی در ادامه گفت: حقیقتا همه ما در یک سطح رکوردی بودیم و تنها فاصله ما در این موضوع خلاصه شده بود که هر دوومیدانی کاری که ذهن آماده تر و اعتماد به نفس بیشتری داشت ، به مدال رسید و من هم چون در هانگژو تک و تنها بودم نتوانستم به مدال برسم.

تفتیان در واکنش به عدم حضور مربی اش در بازی‌های آسیایی خاطرنشان کرد: در رقابتی که مربی کنارت باشد به طور قطع و یقین اعتماد به نفس تعیین کننده‌ای در ورزشکار شکل می‌گیرد تا به هدف‌گذاری که از قبل برای خودش ترسیم کرده دست پیدا کند. واقعا چرا در چنین رقابت بزرگی که نام آن المپیک آسیایی است مربی تخصصی در اولویت مسئولان قرار نمی گیرد؟ اصولاً اعزام مربی هر ورزشکاری باید در اولویت باشد. قصد همه ما کسب نتیجه است نه اینکه ناخودآگاه تنها به یک سفر توریستی برویم و با دست خالی به کشور بازگردیم.

وی با اشاره به اینکه تمام هزینه‌هایش از جیب بوده است، یادآور شد: زمانی که دغدغه موفقیت و مدال داشته باشی اولویت‌ها هم تفاوت می کند. در این مدت و بدون هیچ حمایت خاصی از طرف مسئولان از جیب هزینه کردم تا به موفقیت برسم، اما باز این تلاش‌ها تا یک جایی جواب می دهد. متاسفانه در 10 ماه گذشته تک و تنها به تمرینات پرداختم ، برای خودم مربی گرفتم و به اردوی برون مرزی رفتم. در صورتی که توقع داشتم مسئولان به حمایت از من بپردازند و با حمایت کردن راه را برایم هموارتر کنند.

دارنده مدال برنز قهرمانی آسیا در پاسخ به این سوال که برنامه‌اش برای المپیک چگونه تصریح کرد: اکنون با پایان بازی‌های آسیایی دوباره به سر نقطه اول رسیده‌ایم و برای حضور در المپیک که فاصله کوتاهی تا شروعش مانده باید یکسری آیتم‌های تعیین کننده مدنظر گرفته شود . بحث المپیک خاص است و باید به آن نگاه فرا ملی شود‌ و منافع شخصی در آن حذف شود. اکنون باید برای حضور در المپیک جدی‌تر فکر کنم چون در تمام این مدت تنهایی همه کاری را انجام دادم.

رکورددار دوی سرعت ایران در بخش دیگری از صحبت هایش ادامه داد: دوباره این ضمیر ناخود آگاه تحت تاثیر می‌گیرد که خودت تک و تنها باشی و در بحث مخارج، مدیریت و … مجبور باشی همه چیز را مدیریت کنی. همه آیتم‌ها روی فکر و ذهنم تاثیر می‌گذارد و باعث هدر رفتن انرژی من می‌شود.

وی در خصوص اینکه چرا نباید سهمی در مدال المپیک داشته باشیم، گفت: تمام عزیزانی که در راس امور هستند و مدیریت می کنند بهتر از ما روی موارد و مسائل آگاهی دارند. همه ما راه موفقیت را می دانیم اما آیا پس از کسب مدال توسط احسان حدادی تلاش کردیم راه موفقیت را ادامه دهیم؟ نه تنها این کار انجام نشده بلکه حتی پسرفت هم داشته ایم. در همه موارد مانند کشف استعدادها، عنایت ویژه به  مربیان و از همه بیشتر در بحث حفظ و نگهداری اماکن ورزشکاران خوب عمل نکرده‌ایم.

ملی پوش دوومیدانی در پایان گفت: در تمام این مدت اردوهای نصف و نیمه برای ما تدارک دیده شده اما برای مدال آوری در المپیک نیاز به برنامه‌ریزی جدی‌تری داریم. تلاش کردن برای هموار کردن این مسیر شرط اصلی است و برای همین به فراست بیشتری نیازمند هستیم تا بتوانیم رویای کسب مدال المپیک را در سر داشته باشیم.

انتهای پیام/